Wizerunek Matki Bożej Orantki to jedno z najstarszych przedstawień Matki Boskiej. Popularne było już w sztuce wczesnochrześcijańskiej i w Cesarstwie Bizantyńskim. Maria wznosząca obie ręce ku niebu w modlitewnym geście jako orędowniczka ludzkich spraw wstawia się u swojego Syna za wiernymi, chcąc ich ochronić przed nieszczęściem oraz gniewem Bożym. Czytając ikonę dalej wzniesione dłonie symbolizują również całkowite oddanie się Bogu i zawierzenie Jego woli. Oczy Matki Boskiej skierowane są na widza patrzą do środka i na wskroś.
Symbolika kolorów w ikonie:
– granatowy kolor szat przypomina, że jest ona człowiekiem /tutaj szaty wykonane w brązach/
– brunatny kolor jej płaszcza nawiązuje do królewskiej purpury, która przypomina, że oblekła się ona w Chrystusa, stając się Jego matką
– brąz to kolor ziemi i „ziemski” symbolizuje człowieczeństwo
– czerwień szat Chrystusa symbolizuje przyszłą męczeńską śmierć
– gwiazdy na ramionach i czole Maryi są znakiem jej dziewictwa – na prawym ramieniu – przed, na czole – w czasie, na lewym ramieniu – po urodzeniu Jezusa. Natomiast niepokalanym poczęciem nazywamy moment, kiedy to Maryja pojawiła się w łonie Anny; często jednak popełnia się błąd, i mówi iż to poczęcie Jezusa.
Poniżej nie skończona jeszcze ikona Matki Bożej Orantki. Wokół wizerunku Maryi i Chrystusa umieszczone zostały wizerunki czterech apostołów: Mateusza, Marka, Łukasza i Jana. Ikona napisana na desce o wymiarach 20/20cm, złocona złotem płatkowym 23 karatowym na mixtion.
Ikona skończona, teraz pozostało tylko zabezpieczyć ją olejem. Oczywiście nie zwyczajnym ale olejem do zabezpieczania ikon – olejem twardoschnącym.
Ikona została ukończona!
